اگرچه من مقالات دکتر معتمد نژاد را خوانده بودم و از نقش ارزنده ایشان در رشد"
و توسعه ارتباطات جمعی اطلاع داشتم، اما یک دهه پیش بود که افتخار ملاقات با
این شخصیت شگفت انگیز، دانشمند فروتن و معلم دلسوز را یافتم. در تابستان 1994 از
سوی برنامه توسعه سازمان ملل جایزه ای به من اختصاص یافت تا واحد روزنامه نگاری
،بین المللی را برای گروهی از فارغ التحصیلان در دانشگاه علامه طباطبائی تدریس کنم
.و در همان دیدار به یاد ماندنی بود که دکتر معتمد نژاد را ملاقات کردم
فروتنی و رفتار آرام، دانش گسترده، جهان بینی فراگیر، زبان متمایز و تجربه آموزشی
او عمیقا مرا تحت تاثیر قرارداد. طی این دیدار و دیدارهای متعاقب بعدی از ایران من
این فرصت را یافتم تا به سخنرانی های وی گوش کنم و در کلاس هایش به عنوان
سخنران میهمان حضور یابم و با وی ارتباط بیشتری داشته باشم و از فعالیتهای
،علمی اش اطلاع یابم. نخستین برداشت من از دکتر معتمد نژاد، صراحت
صداقت و باز بودن او در طرح مسائل مربوط به موقعیت
ارتباطات جمعی در ایران بود. برایم کاملا آشکار شد
که آنچه او در سر دارد، خیر قطعی دانشجویانش و
راههائی است که وسایط ارتباط جمعی
،و آموزش می تواند توسعه سیاسی
".اجتماعی و اقتصادی ایران را تقویت کند
